วิชาเหมือนสินค้า ............. อันมีค่าอยู่แดนไกล
ต้องยากลำบากไป .............จึงจะได้สินค้ามา
จงตั้งเอากายเจ้า ............... เป็นสำเภาอันโสภา
ความเพียรเป็นโยธา ......... แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ
นิ้วเป็นสายระยาง ............. สองเท้าต่างสมอใหญ่
ปากเป็นนายงานไป ........... อัฌชาสัยเป็นเสบียง
สติเป็นหางเสือ ................. ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
ถือไว้อย่าให้เอียง ...............ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา
ปัญญาเป็นกล้องแกล้ว ........ ส่องดูแถวแนวหินผา
เจ้าจงเอาหูตา ................... เป็นล้าต้าฟังดูลม
ขี้เกียจคือปลาร้าย .............. จะทำลายให้เรือจม
เอาใจเป็นปืนคมน์ .............. ยิงระดมให้จมไป
จึงจะได้สินค้ามา ............... คือวิชาอันน่าพิสมัย
จงหมั่นมั่นหมายใจ ........... อย่าได้คร้านการวิชา
ด อ ก ส ร้ อ ย สุ ภ า ษิ ต
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา
เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน
ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน
จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล
ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน
เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น