เก็บตกจากปีใหม่ 3

    เรื่องนี้ไม่ยาวครับ แค่คุยให้ฟังครับ คือ...ทริปที่ดอยอ่างขางครับ ข้างบนเป็นพื้นที่ของ อุทยาน ก็แปลว่าหาโรงแรมที่ดีๆมืออาชีพยากครับ ส่วนมากจะเป็นที่พักของชาวเขาในพื้นที่ อันนี้คนเที่ยวดอยบ่อยๆจะรู้ดี เหมือนกับบนภูทับเบิก ส่วนผมโชคดีนิดนึงที่ได้ของเครืออัมมะริ  ส่วนของเพื่อนเจอของชาวเขา  ไปเที่ยวชมห้องพักของเพื่อน มีแต่สบู่ให้อย่างเดียว ( ของเราสบู่เหลว ยาสระผม ครัม ผ้าขนหนาหนานุ่ม) แต่ของเพื่อนเป็นสบู่ก้อนแบนๆเล็กๆที่ใช้อาบน้ำตามร้านริมชายหาดนะครับ แถมต้องทวงอีกต่างหาก ส่วนผ้าขนหนูก็ไม่ต้องพูดถึง บางแถมขนแทบจะไม่มี ใช้ถูตัวนี่เปียก แข็งกระด้าง นึกถึงภาพอากาศหนาวๆนี่อาบน้ำเสร็จแทบไม่อยาหเอามาเช็ดตัวเลย ผืนเล็ก แข็งกระด้าง บาง ...ส่วนเรื่องความสะอาด ทันสมัยก็...ไม่ต้องสนใจมากหรอกครับ ปลูกตามดีไซน์ชาวบ้านนะครับ ต้องเข้าใจ...ที่คุยให้ฟังเนียะไม่ใช่จะบอกว่าอย่าไปอุดหนุนเขานะครับ  อุดหนุนเขาเถอะครับ ชาวบ้านได้มีรายได้ เพียงแต่จะบอกว่า ใครทึ่กลัวติดเชื้อไวรัสเริม   ( เริมเป็นเชื้อไวรัสชนิดหนึ่ง มาจากชาวต่างชาติ คือตั้งเดิมไม่ได้เกิดที่บ้านเราครับ ชาวต่างชาตินำเข้ามา ก็ติดได้จากการใช้ผ้าขนหนูร่วมกันนะครับ ผ้าขนหนูที่ใช้ในรีสอร์ทดีๆหรือ รร.ดีๆได้มาตรฐาน ก็จะผ่านขบวนการซักที่สะอาด มีการอบแห้งอย่างดี เริมถ้าเกิดที่ลำตัวเราเรียกงูสวัดหรือเพี้ยนมาจาก งูตวัด เป็นรอยเหมือนงูตวัดรัดรอบตัว ถ้าเป็นที่ริมฝีปากเราเรียก ปากนกกระจอก ถ้าเป็นที่ส่วนลับของร่างกายเราเรียกเริม เป็นแผลพองเป็นเม็ดแสบคัน สรุป เริมเป็นเชื้อไวรัสนะครับ ไม่ได้เกิดจากความสกปรก แต่เป็นเพราะขณะนั้นร่างกายมีเชื้อนี้อยู่จากการติดมาอยู่ในร่างกายเรา บวกกับสภาพร่างกายตอนนั่นอ่อนแอ พักผ่อนน้อย เป็นต้น)
  ใครที่รักความสะอาดหน่อยก็เอาสบู่ เอาผ้าขนหนู ติดกระเป๋าไปเองนะครับ คงไม่ทำให้กระเป๋าตุงมากขึ้นเท่าไหร่หรอก...อ้อ...แปรงสีฟันยาสีฟันด้วยนะครับ...pjmong...